Komunia duchowa 

Kiedy ci w trudnych i zawiłych okolicznościach potrzeba siły i męstwa do podołania ciężkim zadaniom, przeciw którym buntuje się twe wrodzone lenistwo lub zwykła małoduszność, to szukaj tej siły ducha w komunii duchowej, jak jej szukali święci, idąc na męki i na śmierć męczeńską.

Nie zawsze możesz przystąpić do komunii sakramentalnej, lecz zawsze i w każdej chwili możesz się wzmocnić komunią duchową. Więc wołaj z głębi duszy:

Wierzę o słodki Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina. Kocham Cię z całego serca! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem(am). Przyjdź do serca mojego, o Ty jedyne pragnienie moje! Rzucam się w Twoje objęcia, oddaję Ci się cały(a), o jedyny przedmiocie mej miłości. Nie dopuść, abym się kiedy miał(a) oderwać od Ciebie!

Św. Tomasz mówi: „Komunia duchowa jest to gorące pragnienie przyjęcia Pana Jezusa”. Czcigodną siostrę Agatę od Krzyża, Trzeciego Zakonu św. Dominika, Pan Jezus sam nauczył przyjmowania komunii duchowej, która polega na łączeniu się z Nim myślą i sercem. Odprawiała to ćwiczenie z tak miłosnym uczuciem, iż jej się zdawało, że nie swoim, lecz Sercem Jezusa oddycha. Św. Sobór Trydencki pochwala zwyczaj przyjmowania komunii duchownej i wiernych do niej zachęca. Pan Jezus pokazał się raz siostrze Pauli Maresca, założycielce klasztoru Sióstr św. Katarzyny Sieneńskiej w Neapolu i pokazał jej dwa kielichy, jeden złoty, a drugi srebrny, mówiąc: „W złotym kielichu składam Twoje Komunie sakramentalne, a w srebrnym duchowne”. Bł. Joannie od Krzyża powiedział Pan Jezus, iż przy każdej komunii duchownej daje jej prawie tak wielkie łaski, jak przy komunii sakramentalnej.
 
Ojciec Paweł Fabriz T.J. mówi, iż komunie duchowe w szczególniejszy sposób  usposabiają dusze do ogólnej komunii sakramentalnej. Dlatego to święci tak często duchowo się komunikowali. „Gdyby mnie mój spowiednik nie nauczył tego sposobu łączenia się z Chrystusem – mówiła bł. Angela od Krzyża – nie miałabym odwagi i siły do życia, bo tam ją głównie czerpię”. To też sto razy przez dobę przyjmowała Pana Jezusa..
Widzisz więc, że ilekroć godnie i pobożnie przyjąłeś komunię duchową, tyle razy mógłbyś w spokoju ducha odejść z tego świata, aby tę ziemską i przemijającą komunię zamienić na niebieską i wiekuistą w oglądaniu Boga.

Nie zapominaj więc, że komunia duchowa jest także ogniskiem życia chrześcijańskiego, z którego miłość Boża promienieje dokoła i do niego garnąć się nam jak najczęściej należy w czasie naszej ciężkiej pracy nad własnym zbawieniem. 

Reasumując:

- Komunię duchową praktykujemy szczególnie, gdy mamy fizyczną przeszkodę aby przyjąć Eucharystię

- Aktu komunii duchowej możemy dostępować wiele razy w ciągu dnia, zawsze gdy w modlitwie tego zapragniemy

-Praktykowanie Komunii duchowej usposabia nas wewnętrznie do jeszcze gorliwszego przyjmowania Pana Jezusa w sakramencie Eucharystii

- Pamiętajmy jednak ,że pełnia Bożej Łaski to Sakrament Eucharystii

Teraz szczególnie wobec istniejących trudności w korzystaniu ze mszy św. zachęcam, do praktykowania komunii duchowej. Samo słowo komunia oznacza wspólnotę. Łączymy się zatem z Bogiem i między sobą. Kościół Święty jest Wspólnotą wiernych w Jezusie Chrystusie naszym Panu. Św. Paweł w swoich wypowiedziach porównuje często Kościół do Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa. My wszyscy jesteśmy z Nim jedno, mamy być z Nim jedno. Trzeba nam się o to ciągle troszczyć i zabiegać. W momencie, gdy np. uczestniczymy w mszy św.za pośrednictwem mediów, bo inaczej nie możemy, to wówczas w momencie gdy jest odmawiana modlitwa Ojcze nasz my wzbudzamy w sercu gorące pragnienie przyjęcia Pana Jezusa na sposób duchowy.

Często w myślach uciekajmy przed Tabernakulum( użyjmy wyobraźni) aby odmówić akt strzelisty Niechaj będzie pochwalony Przenajświętrzy Sakrament teraz i zawsze i na wieki wieków amen. Niech wzrasta w nas pobożność eucharystyczna. Jeszcze raz kochani moi do tej pobożnej i wielce dobroczynnej praktyki duchowej zachęcam.

O mój Jezu , wierzę że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie.

Kocham Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadać w mej  duszy .

Skoro nie mogę Cię teraz przyjąć sakramentalnie , przyjdź duchowo do mego serca.

Miłuję Cię już obecnego w mym sercu i łączę się  całkowicie z Tobą ;

nigdy nie pozwól mi oddalić się od Ciebie . AMEN

Z pamięcią modlitewną ks. Roman-wasz proboszcz. Z serca wszystkich błogosławię.